Regaty Pamięci 2009

W dniu 28 stycznia 2012 roku odbyło się Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków WKŻ Pasat zwołane w celu przekształcenia Klubu w samodzielny Oddział Żeglarski PTTK Pasat. Frekwencja dopisała – w zebraniu wzięło udział 60 członków Pasatu, co dało możliwość jego sprawnego przeprowadzenia (zapisy statutu PTTK wymagają obecności przynajmniej 50 członków PTTK do powołania nowego Oddziału). Za obecność i czas poświęcony na dyskusję i podejmowanie ważnych dla przyszłości Pasatu decyzji wszystkim, którzy wzięli udział w zebraniu dziękujemy.

Zebraniu sprawnie przewodniczył Edward Kozanowski – Członek ZG PTTK. W skład Prezydium Zjazdu weszli również Andrzej Krupski i Wiesław Fiutowski. Protokolantami zebrania wybrano Rafała Pieńkowskiego i i Kingę Pilarską. Uczestnicy zebrania zgodnie uchwalili Uchwałę Założycielską Oddziału Żeglarskiego PTTK Pasat im. Komandora Jerzego Przepierskiego. Jednogłośnie przyjęty został także statut nowego oddziału w wersji zaproponowanej przez Zarząd WKŻ Pasat z uwzględnieniem poprawek zgłoszonych przez przedstawiciela Zarządu Głównego PTTK.

Zjazd założycielski dokonał także wyboru władz nowego oddziału zgodnie z ordynacją wyborczą załączoną do statutu PTTK. Uczestnicy zjazdu postanowili nie wybierać w bieżącej kadencji sądu koleżeńskiego, a jedynie wymagane statutem Zarząd Oddziału i Komisję Rewizyjną Oddziału. W wyniku wyborów władze ukonstytuowały się następująco: 

Zarząd Oddziału Żeglarskiego PTTK Pasat.

Prezes – Komandor Zdzisław Skorupski

Wiceprezes ds. ekonomicznych Tadeusz Mrozek

Wiceprezes ds. technicznych Piotr Lawer

Sekretarz Mariusz Sulewski

Skarbnik Marcin Łażewski

Członek Zarządu Krzysztof Laskowski

Członek Zarządu Tadeusz Szukiel

Komisja Rewizyjna Oddziału

Prezes Komisji Rewizyjnej Andrzej Strzyżowski

Wiceprezes Komisji Rewizyjnej Bolesław Krystowczyk

Sekretarz Komisji Rewizyjnej Michał Buzalski

Członek Komisji Rewizyjnej Waldemar Drążkowski

Członek Komisji Rewizyjnej Tadeusz Furman

• 

• 

• 

• 

Uwaga – wybrane władze mają za zadanie doprowadzić do rejestracji Oddziału. Do czasu zarejestrowania Oddziału w ZG PTTK i KRS majątkiem WKŻ Pasat administruje dotychczasowy Zarząd WKŻ Pasat oraz Zarząd Oddziału PTTK przy Klubie IWsp SZ.

Zebranie było także okazją do dyskusji na temat dalszych kierunków i zagrożeń rozwoju Pasatu w nowej formie prawnej i bieżącej sytuacji ekonomicznej, a zapisane wnioski z dyskusji zostały przedstawione nowym władzom jako kierunki działalności.

 W dniach: 26.06 2010 – 10.07.2010 odbył się I Młodzieżowy Rejs Morski Kopenhaga 2010.

Jacht: s/y Dar Świecia PZ-2317, szkuner sztakslowy, powierzchnia ożaglowania 74 m²

Trasa rejsu (odwiedzone porty): Gdańsk – Hel – Ronne – Ystad – Falsterbokanal – Kopenhaga – Allinge – Svaneke – Łeba – Gdańsk.

Przebytych mil morskich: 559

Godzin pływania: 174,5 (w tym 134,5 pod żaglami i 40 na silniku)

Idea tego rejsu powstała już ponad rok wcześniej, ale ze względu na problemy z wyczarterowaniem odpowiednio dużego jachtu za odpowiednio przystępną cenę na realizację przyszło trochę poczekać. Na początku było szkolenie: obozy żeglarskie, które WKŻ Pasat organizuje co roku i kursy wiosenne. Ludzie kończący kursy często pojawiali się na naszej przystani w Pieczyskach, niektórzy zapisywali się do Klubu, a młodzież przyjeżdżała na kolejne obozy, by po uzyskaniu patentu pływać pod szyldem Pasatu w rejsach po Zalewie Koronowskim klubowymi jachtami. Tak też trafili do nas uczestnicy tego rejsu. Znalazło się kilku młodych członków i sympatyków Pasatu, którzy zapragnęli posmakować żeglarstwa morskiego i zdobyć pierwsze szlify w dążeniu do uzyskania stopnia sternika jachtowego. Po początkowych problemach kapitan Krzysztof Laskowski, który zgodził się dowodzić rejsem zdołał wyczarterować jacht. Dzięki uprzejmości armatora – Yacht Clubu Morskiego Columbus ze Świecia, któremu składamy serdeczne podziękowania, na przystępnych warunkach udostępniono nam na dwa tygodnie stalowy szkuner sztakslowy „Dar Świecia„. Od jesieni ubiegłego roku zaczęliśmy planować rejs i pełną obsadę. Docelowym portem była stolica Danii – Kopenhaga. Już  w styczniu wszystkie miejsca w załodze były zarezerwowane. W rejsie udział biorą:

Kap. j. Krzysztof  Laskowski – kapitan

St. j.  Mariusz Sulewski – I oficer

J. st. m. Jan Kromski – II oficer

Ż.j. Adrianna Czajkowska

Ż.j. Michał Ciborski „Ciby”

Ż.j. Piotr Gomoła „Gomez”

Ż.j. Marcin Łażewski

Ż.j. Ignacy Marzecki

Ż.j. Michał Mendyk „Czołg”

Wszyscy poza kadrą oficerską pierwszy raz na morzu i wszyscy wyszkoleni na obozach i kursach WKŻ Pasat. Średnia wieku morskich neofitów 17-18 lat. Ostatnie tygodnie przed rejsem, to dla większości gorączkowe przygotowania: jak się wyposażyć, jakie dokumenty trzeba mieć przy sobie, jaką walutę, prowiant, ubezpieczenia i wiele, wiele innych drobiazgów oczywistych dla tych, którzy po morzach pływają od lat, ale nie dla tych, którzy wybierają się w swój pierwszy rejs.

• 

• 

No i nastał pierwszy dzień. Krótko po godzinie 9.00 wszyscy uczestnicy stawili się w porcie w Górkach Zachodnich. Wybrzeże przywitało nas piękną słoneczną pogodą. Bosman sprawnie przekazał nam jacht i rozpoczęło się wielkie pakowanie. Ku wielkiemu zdziwieniu góra bagaży znikła z kei we wnętrzu jachtu i jeszcze pozostało miejsce dla uczestników. Krótkie szkolenie dotyczące zasad bezpieczeństwa, używania pasów bezpieczeństwa, alarmów, i wychodzimy na Zatokę Gdańską. Wiatr nam nie sprzyjał, mało że wiał słabo, to jeszcze w kierunków północnych, co zmusiło nas do halsówki. Na szczęście z czasem wiatr wzmógł się i jacht nieco nabrał prędkości. Około 20.00 osiągnęliśmy pierwszy port – Hel, gdzie postanowiliśmy przenocować i poczekać na zapowiadany północno-wschodni wiatr. Pierwsze wrażenia za nami i choć chwilami przechyły były spore, to chorobie morskiej nikt się nie poddał.

Niedzielny poranek przywitał nas pięknym słońcem i słabym wiatrem. Krótki spacer po Helu, wizyta w fokarium i koło południa czas wyjść w morze. Wiatr rzeczywiście odkręcił na korzystny kierunek i wiał z siłą 2-3⁰ B. Płynęliśmy wzdłuż Półwyspu Helskiego z zawrotną prędkością 3 węzłów, spokojne morze i tylko jeden incydent zmącił sielską atmosferę na pokładzie. Załogant zaznaczający pozycję na mapie poinformował ku zdziwieniu wszystkich na pokładzie, że…  znajdujemy się na lądzie. Oczywiście wprawne oko oficera szybko „zepchnęło” jacht z mielizny i poprawiona pozycja znalazła się na mapie. Wieczorem minęliśmy przylądek Rozewie i skierowaliśmy się w stronę Bornholmu.

• 

• 

Cały poniedziałek płynęliśmy dość jednostajnie na zachód stopniowo oddalając się od polskiego wybrzeża. Po minięciu trawersu Wzgórza Rowokół traciliśmy kontakt wzrokowy z krajem. W międzyczasie uczestnicy rejsu stopniowo wgłębiali się w obsługę urządzeń pokładowych, zasady prowadzenia nawigacji i zapisów w dzienniku jachtowym. Stosunkowo spokojne morze ułatwiało łagodną aklimatyzację do morskich warunków. W wolnych chwilach na szerokim pokładzie rufowym zbierał się klub miłośników gry w Rummy, taką odmianę Remika, w której zamiast kart używa się plastikowych klocków. Świetna rozrywka na długie rejsowe godziny.

We wtorkowy poranek ujrzeliśmy zarysy Bornholmu. Po drodze mijał nas żaglowiec Marynarki Wojennej ORP Iskra, nie obyło się bez salutowania banderą. Zdecydowaliśmy, że wchodzimy do Ronne. Dotarcie do stolicy wyspy zajęło nam pół dnia, podczas którego wachty po kolei uczyły się obsługi szczotki do szorowania pokładu i kokpitu. Zdziwiliśmy się że ten jacht może wyglądać o wiele lepiej niż na początku rejsu przy użyciu zwykłej szczotki i odrobiny detergentu. Popołudniem zacumowaliśmy w porcie jachtowym w Ronne. Udaliśmy się na pobliską plażę. To nie może być Bałtyk! – tak większość uczestników rejsu zareagowała na krystalicznie czystą wodę, która oprócz tego że czysta okazała się niestety być niewiarygodnie zimna. Później wycieczka po urokliwym kilkunastotysięcznym miasteczku, spokojne uliczki z ciekawą architekturą, małe sklepiki i kafejki, galerie sztuki. Dla większości uczestników był to pierwszy kontakt z Danią i Bornholmem w szczególności. Niestety wieczorna prognoza pogody  pogorszyła nasze nastroje: zapowiadała aktywny front i silne zachodnie wiatry przez kolejne dni. Gdyby się sprawdziła mogłoby to poważnie zagrozić terminowemu dotarciu do Kopenhagi.

• 

• 

Poranek przywitał nas przelotnym deszczem i zachodnim wiatrem o sile 5-6 ⁰B. Krótka narada załogi i decyzja: próbujemy. W południe wyszliśmy z portu na rozkołysane wody zachodniego Bałtyku. Oczywiście halsówka, przechyły i coraz większy rozkołys. To był test, mający pokazać kto już się zaaklimatyzował i nie straszne mu trudniejsze warunki. Załoga zdała ten test. Poza pojedynczymi przypadkami składania hołdów dla Neptuna  przez jednego z załogantów, który mimo tego mógł normalnie funkcjonować. Nikt nie zapadł na cięższe odmiany choroby morskiej. Ignacemu i Marcinowi tak spodobało się huśtanie, że ubrani na sztormowo zajęli miejsca obserwacyjne na koszu dziobowym, gdzie byli systematycznie podmywani przez falę. Prawdziwej odporności wymagała praca w kambuzie, ale tam już nie wszyscy chętnie się pchali, a niektórzy przebywając tam przez chwilę przybierali dziwnie nienaturalne barwy. Tutaj poza II oficerem – Jankiem znakomicie sprawdzili się Marcin, „Ciby” i „Czołg” . Po drodze trzeba było przeciąć rutę, na której niczym na Trasie Marszłkowskiej sunęły jeden za drugim kontenerowce, masowce i tankowce. W obie strony. Przydał się jachtowy radar, a przede wszystkim wzmożona obserwacja wachty nawigacyjnej.

Około 2.00 w czwartek postanowiliśmy zawinąć na chwilę do Ystad. Zrobiliśmy sobie nocną wycieczkę po tym portowym miasteczku (no może poza Ignacym, który z własnego wyboru pełnił wachtę portową we własnej koi i niespecjalnie miał ochotę się z nią rozstać). Wyszliśmy o 6.00 rano, ciężko było wstać, a westowa szóstka jeszcze nie przestała wiać, więc czekał nas kolejny dzień halsówki w kierunku Kanału Falsterbo. Cała załoga przyzwyczaiła się już do rozkołysu i przechyłów, a wiatr stopniowo odkręcał dając możliwość płynięcia wzdłuż szwedzkiego wybrzeża. Nudę zabijano pracami na pokładzie. Praktycznie każdy miał swój wkład w to, że kolejne powierzchnie antypoślizgowe odzyskiwały oryginalny kolor. Szczególne zasługi oddała tu wachta druga, czyli „Gomez” i „Czołg”. Z kolei Ignacy zabrał się za „glansowanie mosiądzów”, dzięki czemu mosiężne knagi zaczęły wyglądać prawie jak nówki. Popołudniem dopłynęliśmy w okolice Trelleborga, gdzie trzeba było zachować ostrożność z uwagi na duży ruch promów. W końcu ujrzeliśmy wejście do Kanału Falsterbo. Żagle w dół i korzystając z „dieselgrota” pokonujemy kanał. Po przepłynięciu zwodzonego mostu zacumowaliśmy w pobliskiej marinie i poszliśmy na krótki spacer po okolicy.

Po drodze napotkaliśmy niezliczone roje małych muszek. Do historii lingwistyki stosowanej przejdzie przypadek „Gomeza”, który w trzech znanych sobie językach próbował dowiedzieć się od tubylców jak trafić na pocztę. Problem polegał na tym że używał trzech języków jednocześnie, a w dodatku jakby na złość żaden z tych języków nie był językiem szwedzkim. Po powrocie na jacht mieliśmy okazję podziwiać niecodzienne widowisko: o zachodzie słońca wzdłuż widocznego z mariny olbrzymiego mostu łączącego szwedzkie Malmo z duńską Kopenhagą rozbłysły efektowne fajerwerki. Od miejscowych dowiedzieliśmy się że to z okazji 10-lecia funkcjonowania tego arcydzieła sztuki inżynierskiej.

• 

• 

W piątkowy poranek przy dość silnym południowym wietrze na samym grocie wyruszyliśmy do Kopenhagi. Po drodze mijaliśmy olbrzymią farmę wiatrową na środku Oresundu, potem wzdłuż mostu, którego ogrom mogliśmy podziwiać dopiero z bliska  sunęliśmy baksztagiem ku duńskiej stolicy. Nawigowanie w tym rejonie wymaga sporej koncentracji, pławy torowe, znaki kardynalne, stawy, spory ruch statków – to musiało robić wrażenie na tych , którzy pierwszy raz widzą coś takiego. No i niezapomniane wrażenia – samoloty podchodzące do lądowania na Kopenhaskim lotnisku Kastrup w odstępach dokładnie jednominutowych. Wydawało nam się że zahaczą o nasze maszty, ale oczywiście było to tylko wrażenie.  Zwiedzanie Kopenhagi zaczęliśmy od opłynięcia kanałów portowych. Z wody to hanzeatyckie miasto wygląda naprawdę okazale. Popołudniem zacumowaliśmy w marinie Langelinie położonej w pobliżu słynnej kopenhaskiej Syrenki. Niestety nie dane było nam zobaczyć syrenki na żywo, gdyż została przewieziona na światową wystawę Expo, a w miejscu oryginału stał telebim pokazujący na żywo Syrenkę w … Chinach. Wieczorem na kończącego akurat w ten dzień okrągłe osiemnaście lat „Czołga” czekała niespodzianka: stylowy tort urodzinowy z osiemnastoma „świeczkami” autorstwa Ady i Marcina. Urodzinowa impreza na niewielkim jachcie może nie przypominała wieczoru w klubie, ale też było nieźle. W sumie to szkoda że nie mogliśmy przesiąść się choć na chwilę na stojący nieopodal m/y Octopus – szósty pod względem wielkości jacht motorowy świata – taki pływający prywatny hotel wielkości niedużego promu, no ale cóż solenizant nie rozdał nam wejściówek.

Sobota, to dzień zwiedzania miasta i robienia zakupów. No tak w tym żeglarstwie to jednak najbardziej bolą nogi, a upał coraz mocniej dawał się we znaki, ale widok z wieży kościelnej po pokonaniu ponad 400 schodów – bezcenny – Kopenhaga w całej okazałości u naszych stóp. Wieczorem  wizyta na Nyhavn, gdzie po całodziennym upale orzeźwiły nas chłodzące napoje zakupione w Havnekiosken. I ten niepowtarzalny klimat, te tłumy ludzi z różnych stron świata, mówiących różnymi językami.

Niedzielne przedpołudnie, to zajęcia w podgrupach – bieganie po centrum, zmiana warty przed Pałacem Królewskim (nieco mniej okazała niż w Londynie) i męczący upał. Po obiedzie wychodzimy w morze. Cel – powrót do Kanału Falsterbo. Dopiero po wypłynięciu z miasta temperatura robi się znośna, ale ze względu na słaby wiatr jeszcze długo podpieramy się silnikiem. Wieczorem Polskie radio podało oczekiwane z ciekawością wyniki drugiej tury wyborów prezydenckich. Do kanału dopłynęliśmy około 22.30. Niestety było to pół godziny po ostatnim planowym otwarciu mostu nad kanałem, co zmusiło nas do przeczekania nocy w porcie.

• 

• 

W poniedziałkowy poranek wyruszyliśmy wzdłuż szwedzkiego wybrzeża w kierunku Bornholmu. Piękna słoneczna pogoda i ciepły południowo-zachodni wiatr o sile 3-4⁰B powodowały iście plażową żeglugę. Co niektórzy nieźle się spiekli. Pod wieczór jednak niebo zaczęło się chmurzyć. Gdy po raz drugi przechodziliśmy „Trasę Marszałkowską” dla statków już każdy wiedział jak ocenić niebezpieczeństwo zderzenia na wodzie. Przed nami wysokie klify Bornholmu i wznoszące się nad nimi ruiny zamku Hammershus, za nami gęstniejące chmury i doganiający nas słaby deszcz. Płyniemy w kierunku stojącej na skalnym przylądku latarni Hammerodde. Po północy mijamy przylądek i kierujemy się do portu w miasteczku Allinge.

Wtorkowy poranek przywitał nas chłodem i silnym zachodnim wiatrem. Spacer po Allinge i niespodzianka – północne wybrzeże Bornholmu jest zupełnie inne niż to znane z Ronne. Skały i wydrążone w nich niewielkie zatłoczone porciki. Korzystając z miejscowych marketów uzupełniamy braki w jachtowej spiżarni i pełną prędkością dochodzącą do 7 węzłów płyniemy w kierunku Christianso. Postanowiliśmy opłynąć wyspę – twierdzę , jednak bez zawijania do portu. Wrażenie jest niesamowite: skaliste brzegi dwóch małych wysepek połączonych kładką wzmocnione są murami obronnymi, na których rozstawione są dziesiątki dział. Ci Szwedzi to faktycznie łatwo nie mieli jak próbowali zdobywać wyspę. Nad całością góruje wieża dawnej twierdzy przerobiona na latarnię morską. Wewnątrz  portu tak ciasno, że nawet gdybyśmy chcieli, to nie było gdzie zaparkować naszego ponad trzynastometrowego „pancernika”. Skierowaliśmy się na południe w kierunku Svaneke. Wiatr chwilami jeszcze przybierał na sile, co powodowało że płynąc półwiatrem rozpędziliśmy się do 8 węzłów. Dotarcie do Svaneke zajęło nam około 1,5 godziny. Port był podobnie zatłoczony jak na Christianso, więc sporo czasu zajęło nam znalezienie bezpiecznego sposobu zacumowania.

Svaneke to miejscowość typowo turystyczna, na uliczkach spotkać można sporo naszych rodaków. Oczywiście wybraliśmy się na spacer po urokliwym miasteczku: wystawy, artystyczna huta szkła, czy wytwórnia cukierków, gdzie można obejrzeć od początku do końca cały proces produkcji, czy ciekawy ewangelicki kościół, to tylko niektóre z odwiedzonych przez nas miejsc. Nie sposób było odmówić sobie przyjemności skosztowania wędzonych ryb w jednej z najbardziej znanych wędzarni na całym Bornholmie. Wieczór spędziliśmy oglądając telewizję w portowej świetlicy, do której każdy płacący za postój jachtu ma prawo wstępu. Z resztą Svaneke odwiedzałem zawsze z przyjemnością gdy byłem w rejonie Bornholmu, a miejscowy Bosman, który zawsze jest przyjaźnie nastawiony naszą kolejną (choć pierwszy raz tak dużym jachtem) wizytę w Svaneke uhonorował zwolnieniem nas z opłaty za postój.

Środowe przedpołudnie spędziliśmy chodząc po Svaneke, a po obiedzie  wypłynęliśmy ku brzegom ojczystym – kierunek Łeba. Pod wieczór zachodni wiatr zaczął tężeć  i wiało 6 ⁰B. Na otwartym morzu objawiało się to sporym rozkołysem i  latającymi po wnętrzu jachtu ruchomymi elementami wyposażenia. Ale tym razem załoga była już uodporniona na morskie bujanie. W nocy musieliśmy uważać na słynne akweny nawigacyjne nr 6 i 6a, na których odbywały się manewry wojskowe.

Gdy wstał świt płynęliśmy już wzdłuż polskiego wybrzeża systematycznie się do niego zbliżając. Wreszcie byliśmy w zasięgu polskiej telefonii. Około południa zacumowaliśmy w największej chyba marinie jachtowej wzdłuż polskiego wybrzeża w Łebie. Miasto przywitało nas upalną pogodą. Korzystając z okazji odwiedziliśmy świetnie wyposażony sklep żeglarski, po czym udaliśmy się na dłuższy spacer do centrum. Szkoda, że piękna marina powstała tak daleko od centrum miasta. Wieczór spędziliśmy na słuchaniu szant w portowej tawernie i dyskusjach o kończącym się  rejsie.

W piątkowy poranek udaliśmy się w ostatni etap rejsu – do Górek Zachodnich. Wiatr był słaby, więc jacht leniwie pokonywał  kolejne mile po gładkiej tafli morza. Najdłużej trwało tradycyjnie minięcie Rozewia, do którego dotarliśmy pod wieczór. Wiatr mało  jeszcze osłabł, i w dodatku zaczął kręcić. Przez czterogodzinną wachtę upłynęliśmy całe 2 mile. Nad ranem wobec braku widocznych oznak poprawy warunków wietrznych przeszliśmy na napęd mechaniczny, z pomocą którego przed południem dotarliśmy do macierzystego portu.   Pozostało tylko sklarować jacht (bosman był pod wrażeniem), uzupełnić formalności (dziennik jachtowy, opinie – rzecz jasna pozytywne, wpisy do książeczek) i wyokrętować się. Wszyscy uczestnicy rejsu twierdzili i twierdzą nadal, że gdyby tak ktoś przyszedł i zapytał: stary, czy masz czas, to oczywiście płyną w kolejny rejs.

3 sierpnia 2019 zakończyliśmy młodzieżowe obozy żeglarskie „Wakacje pod żaglami”.

Odbyły się dwa turnusy, podczas których wachty szkoleniowe zdobywały wiedzę i umiejętności do egzaminu na stopień żeglarza jachtowego, a wachty turystyczne doskonaliły swoje umiejętności pływając pod czujnym okiem kadry instruktorskiej po Zalewie Koronowskim. Łącznie w obu turnusach uczestniczyło 29 młodych adeptów żeglarstwa (15 – I turnus, 13 – II turnus). Oprócz nauki i wypoczynku podczas obozów odbyło się spotkanie z funkcjonariuszami Policji Wodnej, podczas którego uczestnicy dowiadywali się o zasadach bezpiecznego wypoczynku nad wodą oraz uczyli się udzielania pierwszej pomocy. Komendantem obozów był kol. Krzysztof Laskowski, a kadrę instruktorską stanowili: Mariusz Sulewski, Rafał Walkowiak, Romuald Galor oraz Tomasz Rzęski. Egzaminy na patenty żeglarskie przeprowadzone przez Komisję Egzaminacyjną PZŻ jak co roku potwierdziły wysoki poziom wyszkolenia. Świeżo upieczonym żeglarzom serdecznie gratulujemy i życzymy dalszego żeglarskiego rozwoju i wielu udanych rejsów.

W dniach 14-15.06.2011 PTTK przy POW  wraz z Bydgoską Strażą Miejską zorganizowali coroczny  biwak „Bezpieczne wakacje” na terenie przystani w Pieczyskach.

Uczestnikami biwaku było 24 wychowanków Bydgoskiego Zespołu Placówek Opiekuńczo- Wychowawczych oraz 7 jungów szkolnego klubu LMiRz przy SP65. Program obejmował  liczne konkursy, zawody strzeleckie oraz  darta, a  firma STENA nie zawiodła z atrakcyjnymi nagrodami.    Zajęcia sportowo – rekreacyjne były przeplatane pogadankami z zakresu szeroko rozumianego  bezpieczeństwa, realizowane przez Strażnika Miejskiego Zbigniewa Białkowskiego. Komendant Jan Michalski wraz ze strażakami OSP Koronowo  przeprowadzili szkolenie przeciwpożarowe połączone z praktycznym pokazem  użycia sprzętu przeciwpożarowego. Wielką niespodziankę dla uczestników biwaku przygotował Waldemar Lewicki, który wraz z kolegą przedstawili akrobacje na  paralotniach. Na zakończenie pokazu bombardowali  cukierkami.

  Pogoda  dopisała, a sprzyjający wiatr zapewnił uczestnikom niezapomniane przeżycia podczas rejsów jachtami po Zalewie Koronowskim.  Dzieci  przeżyły swoją pierwszą przygodę z żeglarstwem. Impreza ta miała na celu propagowanie żeglarstwa wśród dzieci i młodzieży, ale też naukę bezpiecznych form wypoczynku nad wodą. Uczestnicy byli bardzo zadowoleni i już pytali z zainteresowaniem o następne tego typu imprezy.   Realizacja projektu na lądzie Ireneusz Walkowiak, Rafał Walkowiak, Paulina Witucka, a na wodzie sternicy Mariusz Sulewski, Marek Czerwiński, Tadeusz Szukiel , Tadeusz Wierczewski oraz Piotr Lawer.

W dniu 22 października 2011 roku w świetlicy klubowej w Pieczyskach grono członków i sympatyków WKŻ Pasat oficjalnie zakończyło sezon nawigacyjny 2011.

Komandor WKŻ Pasat Andrzej Krupski oficjalnie podsumował mijający sezon i podziękował aktywnym członkom Klubu za zaangażowanie w działalność Klubu w mijającym sezonie. Szczególne podziękowania otrzymali Agnieszka Przepierska za organizację Balu Żeglarskiego, Krzysztof Laskowski za organizację kursu na żeglarza jachtowego, Janusz Cichański za organizację obozów żeglarskich oraz Piotr Lawer za długoletnią pracę na stanowisku bosmana. Komandor podziękował również tym którzy dzień wcześniej oraz w poprzedzających dniach pomagali w wyciąganiu klubowych jachtów i przygotowaniu ich do zimowania. Komandor zaprosił również członków i sympatyków Klubu na obchody 45-lecia WKŻ Pasat, które odbędą się w Brdyujściu 26 listopada. Agnieszka Przepierska poinformowała obecnych o organizacji przyszłorocznego Balu Żeglarza (szczegółowe ogłoszenie wkrótce). Po części oficjalnej członkowie Pasatu do późnego wieczora biesiadowali w klubowej świetlicy wspominając miniony sezon nawigacyjny przy suto zastawionych stołach. Oby kolejny sezon był przynajmniej równie udany jak ten, który właśnie zakończyliśmy.

W dniu 21 września 2013 roku po raz 14 odbyły się tradycyjne Regaty Pamięci poświęcone wspomnieniu żeglarzy i działaczy żeglarskich, którzy odeszli na wieczną wachtę.

Głównym organizatorem regat w tym roku był OŻ PTTK „PASAT”. Regaty miały formę jednego wyścigu długodystansowego. Sędzią głównym regat była kol. Agnieszka Reiwer-Przepierska.  44 jednostki pływające wystartowały przy pięknej pogodzie w kierunku Sokola-Kuźnicy, gdzie na wysokości przystani PTTK umiejscowiono boję zwrotną. W międzyczasie zaproszeni goście odbyli rejs po akwenie statkiem „Zgłowięda”. 

Po uroczystym zakończeniu regat, podczas którego wręczono puchary, dyplomy i nagrody rzeczowe zorganizowano żeglarskie ognisko połączone z pieczeniem kiełbasek. Wieczór uświetnił występ zespołu szantowego Własny Port. W świetlicy na uczestników regat czekała prezentacja poświęcona tym, których pamięci poświęcone były regaty oraz poczęstunek. Po prezentacji uczestnicy biesiadowali do późna przy gitarowej muzyce.

Organizatorzy składają podziękowania wszystkim, którzy przyczynili się do organizacji regat oraz licznym sponsorom, którzy ufundowali nagrody lub wsparli organizację imprezy:

Bydgoski Klub Żeglarski

YKP Bydgoszcz

Miejskie Wodociągi i Kanalizacja w Bydgoszczy

Adam Kamiński

Bogumił Bąk

Wyniki regat:

KLASA OMEGA
M-ce	Numer na żaglu	Nazwisko i imię
1 .	POL 241	Burzych Grzegorz Burzych Rafał Lewandowski Piotr
2 .	KOGA	Wierczewski Tadeusz Kowalik Jakub Spychalska Lidia
3 .	POL 0013	Kania Jerzy Machowski Bogdan Idziak Beata
4 .	bez numeru	Podgóreczny Konrad Jarosz Iwona Mrówczyński Jacek Psiakowski Mikołaj Łasa Piotr
5 .	JULA	Wronko Henryk Paliga Agnieszka Raczycki Tomasz
6 .	POL 73	Iwańska Barbara Rygielska Milena Iwanow Bogdan
7 .	CZ 0045	Laskowski Krzysztof Łabędź Michał Brodecki Andrzej
8 .	CICHA	Walkowiak Rafał Forgiel Mariusz Forgiel Jarosław Forgiel Izabela Majewski Jarosław
9.	ROMA	Okomski Piotr Kowalski Damian Kowalska Paulina
KLASA ORION
M-ce	Numer na żaglu	Nazwisko i imię
1 .	ZUZIA	Pałka Krzysztof Safijan Rafał
2 .	TYGRYS	Maciejak Jarosław Niciński Bartosz
3 .	BD 21	Bąk Bogumił Fillip Leszek
4 .	BD 299	Forgiel Krzysztof Malak Tomasz
5 .	ŻÓŁTEK	Bugalski Artur Czajsner Dariusz
6.	FUNIO	Patalon Dariusz Murawski Ryszard
7.	KONRADY	Budzich Wojciech Budzich Zuzanna Budzich Natalia
KLASA T-1
M-ce	Numer na żaglu	Nazwisko i imię
1 .	JOHNNIE WALKER	Kowalski Maciej Buraczewski Łukasz
2 .	POL 3869	Laskoś Paweł Skałecka Joanna Klimko Robert
3 .	Festina Lente	Pieńkowska Kamila Pieńkowski Rafał Pieńkowska Marta
4 .	Tylko Rock	Wesołowska Krystyna Wesołowski Maksym Wesołowski Sławomir
5 .	VE 1900	Smyk Janusz Łukowski Andrzej Łukowska Zofia
KLASA T-2
M-ce	Numer na żaglu	Nazwisko i imię
1 .	POL 96	Fabiszewski Wojciech Fabiszewski Mirosław
2 .	SZTORM	Szychowiak Tomasz Olubiński Jacek Jankowski Arkadiusz
3 .	CZ 0097	Pasternacki Robert Przybylski Jacek Przybylski Michał
4 .	POL 5159	Rygielski Mirosław Rygielski Wojciech Rygielska Ewa
5 .	ZULILA	Busse Kazimierz Maliszewski Jerzy Janicki Piotr
6 .	KROPECZKA	Piechocki Maciej Piechocki Jakub Spychalski Tomasz
7 .	SHARK	Kapalka Janusz Wnuk Wiktor Kapalka Aniela
8 .	POL 4401	Łażewski Marcin Waszczyk Magdalena Sulewski Mariusz Laskowski Jacek
9 .	PORTO	Krajnik Józef Krajnik Wojciech
KLASA T-3
M-ce	Numer na żaglu	Nazwisko i imię
1 .	BD 521	Niedźwiedzki Adam Tomasik Ewa Tomasik Marcin Dębińska Iwona4
2 .	NATA	Woźniak Marcin Oźmiński Krzysztof Woźniak Andrzej
3 .	PANI ZŁO	Skoczylas Andrzej Skoczylas Danuta Skoczylas Olga
4 .	SZOPEN	Jarosz Andrzej Jonak Adrian Skwarczyńska Angelika
5 .	KAJANINKA	Gancarek Wiesław Gancarek Joanna
6 .	NICOLE	Palmowski Włodzimierz Gralak Beata Fejzer Zbigniew
7 .	RAFPOL	Rafalski Rafał Głowacka Weronika Szymczak Maciej
8 .	IGRAŻKA 2	Małkiewicz Grażyna Małkiewicz Kazimierz Molnar-Wiśniewska Anna
9 .	DOBRY DOM	Kleydzińska Katarzyna Mikołajewski Tomasz Kleydzińska Bogusława Smyk Michał
10.	ANKA ZUZANKA	Piotrowski Bogdan Piotrowski Krzysztof Łukanowski Andrzej
11.	DRAGON	Dudziak Arkadiusz Szwarc Marcin Wadzińska Aleksandra
12.	DRACO	Kuras Jan Puczyński Marcin Puczyński Michał
13.	MENTOR	Sikorski Andrzej Pomianowski Bartłomiej Pomianowski Wojciech Pomianowski Jakub Szynka Sebastian
14.	NOVA II	Warmbier Marcin Palmowski Dariusz Pilarska Kinga Dakiewicz Marta Furgal Aleksandra Sławomirska Katarzyna
KLASA WOLNA
M-ce	Numer na żaglu	Nazwisko i imię
1 .	WIRLPOOL	Trafara Dagmara Trafara Paweł