15 sierpnia 2011roku w Dzień Wojska Polskiego już po raz 41 zostały zorganizowane przez WKŻ Pasat regaty żeglarskie o Puchar Kierownika Klubu Inspektoratu Wsparcia Sił Zbrojnych oraz Prezesa Oddziału PTTK. Po raz czwarty rozegrano Regaty Młodzieżowe – odrębnie punktowane klasy dla młodych adeptów żeglarstwa.
Regaty zostały rozegrane na akwenie Zalewu Koronowskiego. W zawodach startowało ok. 70 żeglarzy na 24 jachtach. Dopisała piękna żeglarska pogoda – wiatr wiejący w granicach 2 – 3 stopni w skali Beauforta zapewniał bezpieczną i skutteczną żeglugę. Sędzią Głównym zawodów była Agnieszka Reiwer – Przepierska.
Rozegrano trzy punktowane wyścigi w klasach: Omega, Orion, T-1, T-2 oraz T-3. Oddzielnie w ramach Ogólnopolskich Regat Młodzieżowych klasyfikowane były załogi młodzieżowe startujace w klasach Omega i Orion. Po zakończeniu wyscigów uczestnicy mogli posilić się wojskową grochówką. Krótko po godzinie 17.00 Prezes Oddziału PTTK Edward Kozanowski oraz Komandor WKŻ Pasat Andrzej Krupski wręczyli zwycięzcom w poszczególnych klasach puchary i dyplomy. Dla załóg młodzieżowych Urząd Marszałkowski Województwa Kujawsko-Pomorskiego ufundował dodatkowo atrakcyjne upominki. Wyniki regat w poszczególnych klasach:
Regaty Młodzieżowe Klasa OMEGA
lp.
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
WKŻ Pasat
BD-303
Urbański Marcin Młynarczyk Anna Jonak Adrian
1
4
1
6
I
2
WKŻ Pasat
BD-762
Kirejczyk Marcin Kantorska Karolina Skórcz Jakub
2
2
2
6
II
3
WKŻ Pasat
ROMA
Ławniczak Marcin Oryl Weronika Wnuk Magdalena
3
3
3
9
III
4
WKŻ Pasat
Ula
Mindykowski Zbigniew Dołkowski Michał Demyda Michał
4
1
5
10
IV
5
WKŻ Pasat
BD-585
Martynelis Jakub Kruszczyńska Aleksandra Gronowski Łukasz
5
5
4
14
V
Regaty Młodzieżowe Klasa ORION
lp.
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
WKŻ Pasat
BD-21
Walkowiak Rafał Witucka Paulina
1
1
1
3
I
2
WKŻ Pasat
BD-318
Prokopiak Rafał Bazela Dawid Błaszczak Mirosław
2
2
2
6
II
3
WKŻ Pasat
BD-317
Rogalska Joanna Nowak Piotr Adamowicz Martyna
3
3
3
9
III
Klasa OMEGA
lp.
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
Viking Człuchów
POL-130
Kalinowski Stefan Kalinowski Mikołaj Lenarcik Adam
1
1
1
3
I
2
WKŻ Pasat
Koga
Galor Romuald Kowalski Wojciech Jankowska Kamila
2
2
2
6
II
3
WKŻ Pasat
Cicha
Wierczewski Tadeusz Błażejczak Tomasz Błażejczak Żaneta
3
3
3
9
III
4
WKŻ Pasat
CZ-0045
Laskowski Krzysztof Konklewska Monika Jarząb Piotr
4
4
4
12
IV
Klasa ORION
lp.
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
Hals PTTK
CZ 00026
Koszykowski Marcin Koszykowski Zdzisław
1
1
1
3
I
2
WKŻ Pasat
BD-475
Łażewski Marcin Sulewski Mariusz Jackowska Monika
2
2
2
6
II
Klasa T-1
lp.
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
KŻ Wind
C-600
Busse Kazimierz Paczos Wiesław Paczos Kamil
1
1
1
3
I
2
WKŻ Pasat
POL-4401
Laskowski Jacek Kossakowska Marta Krymska Katarzyna
2
2
2
6
II
3
WKŻ Pasat
VE 1900
Fiutowski Wiesław Smyk Janusz Fiutowski Lesław Fiutowska Wiktoria
3
3
3
9
III
4
WKŻ Pasat
Wiewióra
Brzeziński Krzysztof Lewandowska Anna
4
4
4
12
IV
Klasa T-2
lp.
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
WKŻ Pasat
POL-5159
Rygielski Mirosław Rygielski Wojciech
1
2
1
4
I
2
WKŻ Pasat
BD-500
Kleydziński Wojciech Kleydziński Patryk
2
1
2
5
II
3
niezrzesz.
b/n
Pasternacki Robert Pasternacki Dariusz
3
1
4
8
III
4
BKŻ
Shark
Kapalka Janusz Wnuk Wiktor Szeląg Tomasz
4
3
3
10
IV
Klasa T-3
lp.
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
BKŻ
RZ-376
Jarosz Andrzej Myk Krzysztof Myk Agata
1
1
1
3
I
2
WKŻ Pasat
PZ-1022
Chorążewicz Robert Jacuk Paweł Kleydzińska Bogusława Hejlasz Zofia
2
2
2
6
II
W imieniu organizatorów dziękujemy wszystkim uczestnikom za sportową postawę i bezpieczną żeglugę w duchu fair play. Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do sprawnej organizacji imprezy, szczególnie Agnieszce Przepierskiej, Andrzejowi Krupskiemu, Tadeuszowi Mrozek, Piotrowi Lawer, ratownikom WOPR, policjantom z posterunku Polcji Wodnej w Pieczyskach. Zapraszamy wszystkich do udziału w przyszłorocznych regatach wojskowych.
W dniach 14-15.06.2011 PTTK przy POW wraz z Bydgoską Strażą Miejską zorganizowali coroczny biwak „Bezpieczne wakacje” na terenie przystani w Pieczyskach.
Uczestnikami biwaku było 24 wychowanków Bydgoskiego Zespołu Placówek Opiekuńczo- Wychowawczych oraz 7 jungów szkolnego klubu LMiRz przy SP65. Program obejmował liczne konkursy, zawody strzeleckie oraz darta, a firma STENA nie zawiodła z atrakcyjnymi nagrodami. Zajęcia sportowo – rekreacyjne były przeplatane pogadankami z zakresu szeroko rozumianego bezpieczeństwa, realizowane przez Strażnika Miejskiego Zbigniewa Białkowskiego. Komendant Jan Michalski wraz ze strażakami OSP Koronowo przeprowadzili szkolenie przeciwpożarowe połączone z praktycznym pokazem użycia sprzętu przeciwpożarowego. Wielką niespodziankę dla uczestników biwaku przygotował Waldemar Lewicki, który wraz z kolegą przedstawili akrobacje na paralotniach. Na zakończenie pokazu bombardowali cukierkami.
Pogoda dopisała, a sprzyjający wiatr zapewnił uczestnikom niezapomniane przeżycia podczas rejsów jachtami po Zalewie Koronowskim. Dzieci przeżyły swoją pierwszą przygodę z żeglarstwem. Impreza ta miała na celu propagowanie żeglarstwa wśród dzieci i młodzieży, ale też naukę bezpiecznych form wypoczynku nad wodą. Uczestnicy byli bardzo zadowoleni i już pytali z zainteresowaniem o następne tego typu imprezy. Realizacja projektu na lądzie Ireneusz Walkowiak, Rafał Walkowiak, Paulina Witucka, a na wodzie sternicy Mariusz Sulewski, Marek Czerwiński, Tadeusz Szukiel , Tadeusz Wierczewski oraz Piotr Lawer.
15 sierpnia 2009r w Pieczyskach nad Zalewem Koronowskim z okazji dnia Wojska Polskiego rozegrane zostały XXXIX Wojskowe Regaty Żeglarskie o Puchar Kierownika Klubu Pomorskiego Okręgu Wojskowegoi i Prezesa Oddziału PTTK. Organizatorem regat był Wojskowy Klub Żeglarski „Pasat”.
W regatach uczestniczyło ok. 100 żeglarzy na 32 jachtach. O godz 11.00 przy pięknej żeglarskiej pogodzie i wietrze wiejącym w granicach 3 – 4 stopni w skali Beauforta zozegrane zostały pierwsze wyścigi. Sędzią Głównym zawodów była Agnieszka Reiwer – Przepierska pomocniczym Mariusz Sulewski. Rozegrano trzy punktowane wyścigi w klasach: Omega, Orion, T-1, T-2, T-3 oraz Open. Oddzielnie w ramach Ogólnopolskich Regat Młodzieżowych klasyfikowane były załogi młodzieżowe startujace w klasach Omega i Orion. Załogi te w większości składały się z uczestników obozów żeglarskich organizowanych przez WKŻ Pasat. Regaty przebiegały bezpiecznie w sportowej atmosferze, jeśli nie liczyć jednej kolizji pomiędzy uczestnikami w klasie Omega zakończonej uszkodzeniem łodzi.
Wyniki regat w poszczególnych klasach:
klasa Omega ( Regaty Młodzieżowe )
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
WKŻ Pasat
bd-303
Kowalik Jakub Ręczmin Zofia Klejner Monika Zaorski Filip
1
1
1
3
I
2
WKŻ Pasat
bd-585
Szymonik Bartosz Osowczyk Hubert Pietraszak Miłosz Lewandowski Jakub
2
3
3
8
II
3
WKŻ Pasat
bd-763
Zbrojewski Bartosz Filanowicz Tomasz Jedkie Maciej Kruszczyńska Aleksandra
3
2
4
9
III
4
WKŻ Pasat
Cicha
Wroński Piotr Osowczyk Paweł Bednarski Miłosz
4
4
2
10
IV
5
WKŻ Pasat
BD-515
Węcel Marcin Gawłowski Adam Jarczak Katarzyna Węcel Jan
6
5
5
16
V
Klasa ORION Regaty Młodzieżowe
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
WKŻ Pasat
bd-475
Łażewski Marcin Marzecki Ignacy Ciborski Michał
1
1
1
3
I
2
WKŻ Pasat
bd-21
Urbański Marcin Niewczas Agata Rusiecka Aleksandra
2
2
3
7
II
3
WKŻ Pasat
b/n zielony
Mielczarski Rafał Kuźniar Robert Kieruzal Maciej
3
5
2
10
III
4
WKŻ Pasat
bd-317
Gomoła Piotr Szymonik Radek Łączyński Michał
4
3
4
11
IV
Klasa OMEGA
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
WKŻ Pasat
bd-1113
Wieszok Michał Grzybowski Michał Szmelter Paweł
1
2
1
4
I
2
WKŻ Pasat
bd-762
Kuźniar Melisa Matuszak Dominika Kuźniar Patryk
2
4
3
9
II
3
WKŻ Pasat
bd-225
Dylewski Tomasz Mojżeszek Michał Bielun Zenon
3
3
5
11
III
Klasa T-1
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
WKŻ Pasat
pol-4401
Laskowski Jacek Kossakowska Marta
2
1
1
4
I
2
KŻ Wind
c-600 Joanna
Busse Kazimierz Skibiński Paweł Skibiński Dawid Skibińska Wiktoria
1
2
3
6
II
3
WKŻ Pasat
pegaz 620
Pieńkowska Kamila Meller Marta Pieńkowski Rafał
4
4
2
10
III
4
WKŻ Pasat
ve-1900
Fiutowski Wiesław Smyk Janusz
3
3
5
11
IV
5
WKŻ Pasat
Gazbud V
Szpera Karol Szpera Bogusław Kałyszyński Michał
5
5
4
14
V
Klasa T-2
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
Tazbirowo
Magic
Dudziak Adam Jankowski Arkadiusz
1
1
1
3
I
2
WKŻ Pasat
pol-5159
Rygielski Mirosław Rygielski Wojciech Rygielski Maciej
2
2
2
6
II
3
BKŻ
Kropeczka
Piechocki Maciej Piechocki Wojciech
3
3
3
9
III
4
BKŻ
Shark
Kapalka Janusz Fogiel Andrzej Pastwa Krzysztof
4
4
4
12
IV
5
WKŻ Pasat
Epitafium
Mrozek Tadeusz Mrozek Bożena Swat Andrzej Swat Alicja
6
6
6
18
V
Klasa T-3
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
BKŻ
RZ-376
Jarosz Andrzej Przybył Marcin
1
1
1
3
I
2
BKŻ
Rafpol
Rafał Rafalski Konek Łukasz
3
2
2
7
II
3
niezrzeszony
TO-981
Papierski Jerzy Papierski Tomasz Papierska Małgorzata
2
3
4
9
III
4
WKŻ Pasat
Nova II
Warmbier Marcin Ciesielski Grzegorz Płoszyński Dawid
5
4
3
12
IV
5
16BŻDH
Mors RT
Watola Krzysztof Biały Szymon Sikora Katarzyna Walczyk Paweł
4
5
5
14
V
6
WKŻ Pasat
Ayer 3
Pomianowski Bartosz Pomianowski Jakub Pomianowski Wojciech Puchowska Agata
6
6
6
18
VI
Klasa OPEN
klub
nr jachtu
nazwisko i imię
wyścig 1
wyścig 2
wyścig 3
wynik ostateczny
miejsce
1
BKŻ
6748
Myk Krzysztof Myk Krystyna
1
1
1
3
I
2
BKŻ
Finn
Myk Alina
2
2
2
6
II
3
BKŻ
Europa
Myk Agata
3
3
3
9
III
4
WKŻ Pasat
OK. Dinghy
Kowalski Bartosz
5
5
5
15
IV
Po sportowych wrażeniach, wieczorem uczestnicy regat bawili się przy ognisku przy muzyce bydgoskiego barda Leonarda Luther oraz Macieja Cichańskiego.
Składamy wyrazy podziękowania tym wszystkim, którzy przyczynili się do sprawnego przeprowadzenia regat – w szczególności: Agnieszce Przepierskiej, Mariuszowi Sulewskiemu, Krzysztofowi Laskowskiemu, Leonardowi Luther, Maciejowi Cichańskiemu, ratownikowi Mieczysławowi Bartnikowi, policjantom z posterunku Policji Wodnej w Pieczyskach.
Witamy na nowej stronie nowego Pasatu. Z dniem 1 lipca 2012 działalność rozpoczyna formalnie nowy Oddział Żeglarski PTTK Pasat. Oddział jest nowy jako organizacja, ale jest kontynuatorem 45 lat tradycji dotychczasowego Wojskowego Klubu Żeglarskiego Pasat. Mamy nadzieję, że jako nowa organizacja będziemy dalej pomagać realizować żeglarskie pasje naszych członków i sympatyków. Zapraszamy wszystkich naszych sympatyków oraz zaprzyjaźnione organizacje do współpracy na rzecz pięknej pasji, która łączy brać żeglarską.
26 listopada w świetlicy WKŻ Pasat przy ul. Witebskiej 4 o godzinie 16.00 zebrało się liczne grono członków i sympatyków WKŻ Pasat oraz zaproszonych gości, aby uroczyście świętować jubileusz 45-lecia istnienia WKŻ Pasat. Przybyłych uczestników uroczystości powitał Komandor Andrzej Krupski. Następnie odczytano przesłane listy od Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego Piotra Całbeckiego oraz Przewodniczącej Sejmiku Województwa Doroty Jakuty. Kolejnym punktem programu był referat Komandora wspominający 45 lat rozwoju i działalności Klubu. Referat był ilustrowany prezentacją zdjęciową ukazującą historię i współczesność WKŻ Pasat. Po barwnym przedstawieniu historii Klubu głos zabrali zaproszeni goście. W imieniu Prezydenta Bydgoszczy gratulacje i życzenia dla Klubu na ręce Komandora złożył Andrzej Walkowiak. Okolicznościowe listy gratulacyjne od Prezydenta Miasta otrzymali także: Piotr Lawer, Tadeusz Wierczewski, Agnieszka Przepierska, Franciszek Ostropolski, Janusz Cichański, Krzysztof Laskowski, Ireneusz Walkowiak i Mariusz Sulewski. W imieniu Kujawsko-Pomorskiego Okręgowego Związku Żeglarskiego gratulacje Klubowi złożył v-ce Prezes Włodzimierz Palmowski, który w imieniu Zarządu KPOZŻ wręczył również Honorowe Odznaki Zasłużony dla KPOZŻ Tadeuszowi Wierczewskiemu, Januszowi Cichańskiemu i Mariuszowi Sulewskiemu. Włodzimierz Palmowski złożył również okolicznościowe życzenia w imieniu Bydgoskiego Klubu Żeglarskiego, którego jest Komandorem.
W imieniu Oddziału PTTK przy Klubie POW gratulacje i życzenia przekazał Skarbnik Oddziału Lech Boczkowski, w imieniu YKP Bydgoszcz głos zabrał Dariusz Patalon. Życzenia w imieniu RTW Bydgostia złożyli Prezes Zygfryd Żurawski oraz kpt. Bronisław Radliński, który przy okazji opowiedział krótko o zakończonym niedawno Rejsem Szlakiem Polonii na s/y Solanus, którym dowodził. Na zakończenie Komandor Andrzej Krupski wraz z v-ce Komandorem Zdzisławem Skorupskim wręczyli wyróżnienia dla aktywnych członków WKŻ Pasat od Zarządu Klubu. Okolicznościową tabliczkę w uznaniu zasług dla Klubu otrzymał Komandor Andrzej Krupski. Szczególne podziękowania otrzymał Piotr Lawer za całokształt pracy na stanowisku Bosmana w latach 2007 – 2011. Spośród członków WKŻ Pasat uhonorowani zostali: Józef Gumienny, Zenon Bielun, Romuald Galor, Bogumił Iwanow, Marcin Łażewski, Rafał Walkowiak, Bogumił i Jolanta Smiegel. Szczególne wyróżnienie przyznano członkowi WKŻ Pasat z udokumentowanym najdłuższym stażem – Tadeuszowi Szukiel. Za zasługi w rozwoju infrastruktury na przystani w Pieczyskach wyróżnienie odebrał sympatyk Klubu Leszek Krause. Na koniec części oficjalnej uczestnicy uroczystego spotkania wznieśli toast szampanem za pomyślność WKŻ Pasat oraz skosztowali smacznego okolicznościowego tortu w kształcie żaglówki.
Po krótkiej przerwie na stołach pojawiły się przysmaki ufundowane przez sponsorów oraz przygotowane przez Dorotę Krupską i Bożenę Mrozek, co rozpoczęło biesiadę żeglarską. Członkowie i sympatycy Klubu oraz goście hucznie bawili się w świetnych nastrojach w klubowej świetlicy do północy przy muzyce z płyt. Zabawę urozmaicały andrzejkowe wróżby dla chętnych przygotowane przez Agnieszkę Przepierską.
W dniu 28 stycznia 2006 roku już XXXIV raz odbył się tradycyjny Bal Żeglarza organizowany przez WKŻ Pasat.
Bawiliśmy się już drugi raz z rzędu w Myślęcinku w Pałacyku wprzepięknej zimowej scenerii. Razem bawiło się 256 żeglarzy, przyjaciół i sympatyków żeglarstwa z klubów żeglarskich z Bydgoszczy i z innych miast: Poznania, Warszawy, Torunia, Włocławka, Szczecina, Świecia i Grudziądza. Do tańca przygrywał zespół Viking Players.
Bal zainaugurował obchody 40-lecia istnienia WKŻ Pasat im. komandora Jerzego Przepierskiego. Z tej okazji uczestniczący w konkursach uhonorowani zostali okazjonalnymi czapeczkami. Bal z ramienia klubu zorganizowały i prowadziły Agnieszka Przepierska i Dorota Krupska, spisały się na medal.
Godzin pływania: 174,5 (w tym 134,5 pod żaglami i 40 na silniku)
Idea tego rejsu powstała już ponad rok wcześniej, ale ze względu na problemy z wyczarterowaniem odpowiednio dużego jachtu za odpowiednio przystępną cenę na realizację przyszło trochę poczekać. Na początku było szkolenie: obozy żeglarskie, które WKŻ Pasat organizuje co roku i kursy wiosenne. Ludzie kończący kursy często pojawiali się na naszej przystani w Pieczyskach, niektórzy zapisywali się do Klubu, a młodzież przyjeżdżała na kolejne obozy, by po uzyskaniu patentu pływać pod szyldem Pasatu w rejsach po Zalewie Koronowskim klubowymi jachtami. Tak też trafili do nas uczestnicy tego rejsu. Znalazło się kilku młodych członków i sympatyków Pasatu, którzy zapragnęli posmakować żeglarstwa morskiego i zdobyć pierwsze szlify w dążeniu do uzyskania stopnia sternika jachtowego. Po początkowych problemach kapitan Krzysztof Laskowski, który zgodził się dowodzić rejsem zdołał wyczarterować jacht. Dzięki uprzejmości armatora – Yacht Clubu Morskiego Columbus ze Świecia, któremu składamy serdeczne podziękowania, na przystępnych warunkach udostępniono nam na dwa tygodnie stalowy szkuner sztakslowy „Dar Świecia„. Od jesieni ubiegłego roku zaczęliśmy planować rejs i pełną obsadę. Docelowym portem była stolica Danii – Kopenhaga. Już w styczniu wszystkie miejsca w załodze były zarezerwowane. W rejsie udział biorą:
Kap. j. Krzysztof Laskowski – kapitan
St. j. Mariusz Sulewski – I oficer
J. st. m. Jan Kromski – II oficer
Ż.j. Adrianna Czajkowska
Ż.j. Michał Ciborski „Ciby”
Ż.j. Piotr Gomoła „Gomez”
Ż.j. Marcin Łażewski
Ż.j. Ignacy Marzecki
Ż.j. Michał Mendyk „Czołg”
Wszyscy poza kadrą oficerską pierwszy raz na morzu i wszyscy wyszkoleni na obozach i kursach WKŻ Pasat. Średnia wieku morskich neofitów 17-18 lat. Ostatnie tygodnie przed rejsem, to dla większości gorączkowe przygotowania: jak się wyposażyć, jakie dokumenty trzeba mieć przy sobie, jaką walutę, prowiant, ubezpieczenia i wiele, wiele innych drobiazgów oczywistych dla tych, którzy po morzach pływają od lat, ale nie dla tych, którzy wybierają się w swój pierwszy rejs.
No i nastał pierwszy dzień. Krótko po godzinie 9.00 wszyscy uczestnicy stawili się w porcie w Górkach Zachodnich. Wybrzeże przywitało nas piękną słoneczną pogodą. Bosman sprawnie przekazał nam jacht i rozpoczęło się wielkie pakowanie. Ku wielkiemu zdziwieniu góra bagaży znikła z kei we wnętrzu jachtu i jeszcze pozostało miejsce dla uczestników. Krótkie szkolenie dotyczące zasad bezpieczeństwa, używania pasów bezpieczeństwa, alarmów, i wychodzimy na Zatokę Gdańską. Wiatr nam nie sprzyjał, mało że wiał słabo, to jeszcze w kierunków północnych, co zmusiło nas do halsówki. Na szczęście z czasem wiatr wzmógł się i jacht nieco nabrał prędkości. Około 20.00 osiągnęliśmy pierwszy port – Hel, gdzie postanowiliśmy przenocować i poczekać na zapowiadany północno-wschodni wiatr. Pierwsze wrażenia za nami i choć chwilami przechyły były spore, to chorobie morskiej nikt się nie poddał.
Niedzielny poranek przywitał nas pięknym słońcem i słabym wiatrem. Krótki spacer po Helu, wizyta w fokarium i koło południa czas wyjść w morze. Wiatr rzeczywiście odkręcił na korzystny kierunek i wiał z siłą 2-30 B. Płynęliśmy wzdłuż Półwyspu Helskiego z zawrotną prędkością 3 węzłów, spokojne morze i tylko jeden incydent zmącił sielską atmosferę na pokładzie. Załogant zaznaczający pozycję na mapie poinformował ku zdziwieniu wszystkich na pokładzie, że… znajdujemy się na lądzie. Oczywiście wprawne oko oficera szybko „zepchnęło” jacht z mielizny i poprawiona pozycja znalazła się na mapie. Wieczorem minęliśmy przylądek Rozewie i skierowaliśmy się w stronę Bornholmu.
Cały poniedziałek płynęliśmy dość jednostajnie na zachód stopniowo oddalając się od polskiego wybrzeża. Po minięciu trawersu Wzgórza Rowokół traciliśmy kontakt wzrokowy z krajem. W międzyczasie uczestnicy rejsu stopniowo wgłębiali się w obsługę urządzeń pokładowych, zasady prowadzenia nawigacji i zapisów w dzienniku jachtowym. Stosunkowo spokojne morze ułatwiało łagodną aklimatyzację do morskich warunków. W wolnych chwilach na szerokim pokładzie rufowym zbierał się klub miłośników gry w Rummy, taką odmianę Remika, w której zamiast kart używa się plastikowych klocków. Świetna rozrywka na długie rejsowe godziny.
We wtorkowy poranek ujrzeliśmy zarysy Bornholmu. Po drodze mijał nas żaglowiec Marynarki Wojennej ORP Iskra, nie obyło się bez salutowania banderą. Zdecydowaliśmy, że wchodzimy do Ronne. Dotarcie do stolicy wyspy zajęło nam pół dnia, podczas którego wachty po kolei uczyły się obsługi szczotki do szorowania pokładu i kokpitu. Zdziwiliśmy się że ten jacht może wyglądać o wiele lepiej niż na początku rejsu przy użyciu zwykłej szczotki i odrobiny detergentu. Popołudniem zacumowaliśmy w porcie jachtowym w Ronne. Udaliśmy się na pobliską plażę. To nie może być Bałtyk! – tak większość uczestników rejsu zareagowała na krystalicznie czystą wodę, która oprócz tego że czysta okazała się niestety być niewiarygodnie zimna. Później wycieczka po urokliwym kilkunastotysięcznym miasteczku, spokojne uliczki z ciekawą architekturą, małe sklepiki i kafejki, galerie sztuki. Dla większości uczestników był to pierwszy kontakt z Danią i Bornholmem w szczególności. Niestety wieczorna prognoza pogody pogorszyła nasze nastroje: zapowiadała aktywny front i silne zachodnie wiatry przez kolejne dni. Gdyby się sprawdziła mogłoby to poważnie zagrozić terminowemu dotarciu do Kopenhagi.
Poranek przywitał nas przelotnym deszczem i zachodnim wiatrem o sile 5-6 0B. Krótka narada załogi i decyzja: próbujemy. W południe wyszliśmy z portu na rozkołysane wody zachodniego Bałtyku. Oczywiście halsówka, przechyły i coraz większy rozkołys. To był test, mający pokazać kto już się zaaklimatyzował i nie straszne mu trudniejsze warunki. Załoga zdała ten test. Poza pojedynczymi przypadkami składania hołdów dla Neptuna przez jednego z załogantów, który mimo tego mógł normalnie funkcjonować. Nikt nie zapadł na cięższe odmiany choroby morskiej. Ignacemu i Marcinowi tak spodobało się huśtanie, że ubrani na sztormowo zajęli miejsca obserwacyjne na koszu dziobowym, gdzie byli systematycznie podmywani przez falę. Prawdziwej odporności wymagała praca w kambuzie, ale tam już nie wszyscy chętnie się pchali, a niektórzy przebywając tam przez chwilę przybierali dziwnie nienaturalne barwy. Tutaj poza II oficerem – Jankiem znakomicie sprawdzili się Marcin, „Ciby” i „Czołg” . Po drodze trzeba było przeciąć rutę, na której niczym na Trasie Marszłkowskiej sunęły jeden za drugim kontenerowce, masowce i tankowce. W obie strony. Przydał się jachtowy radar, a przede wszystkim wzmożona obserwacja wachty nawigacyjnej.
Około 2.00 w czwartek postanowiliśmy zawinąć na chwilę do Ystad. Zrobiliśmy sobie nocną wycieczkę po tym portowym miasteczku (no może poza Ignacym, który z własnego wyboru pełnił wachtę portową we własnej koi i niespecjalnie miał ochotę się z nią rozstać). Wyszliśmy o 6.00 rano, ciężko było wstać, a westowa szóstka jeszcze nie przestała wiać, więc czekał nas kolejny dzień halsówki w kierunku Kanału Falsterbo. Cała załoga przyzwyczaiła się już do rozkołysu i przechyłów, a wiatr stopniowo odkręcał dając możliwość płynięcia wzdłuż szwedzkiego wybrzeża. Nudę zabijano pracami na pokładzie. Praktycznie każdy miał swój wkład w to, że kolejne powierzchnie antypoślizgowe odzyskiwały oryginalny kolor. Szczególne zasługi oddała tu wachta druga, czyli „Gomez” i „Czołg”. Z kolei Ignacy zabrał się za „glansowanie mosiądzów”, dzięki czemu mosiężne knagi zaczęły wyglądać prawie jak nówki. Popołudniem dopłynęliśmy w okolice Trelleborga, gdzie trzeba było zachować ostrożność z uwagi na duży ruch promów. W końcu ujrzeliśmy wejście do Kanału Falsterbo. Żagle w dół i korzystając z „dieselgrota” pokonujemy kanał. Po przepłynięciu zwodzonego mostu zacumowaliśmy w pobliskiej marinie i poszliśmy na krótki spacer po okolicy.
Po drodze napotkaliśmy niezliczone roje małych muszek. Do historii lingwistyki stosowanej przejdzie przypadek „Gomeza”, który w trzech znanych sobie językach próbował dowiedzieć się od tubylców jak trafić na pocztę. Problem polegał na tym że używał trzech języków jednocześnie, a w dodatku jakby na złość żaden z tych języków nie był językiem szwedzkim. Po powrocie na jacht mieliśmy okazję podziwiać niecodzienne widowisko: o zachodzie słońca wzdłuż widocznego z mariny olbrzymiego mostu łączącego szwedzkie Malmo z duńską Kopenhagą rozbłysły efektowne fajerwerki. Od miejscowych dowiedzieliśmy się że to z okazji 10-lecia funkcjonowania tego arcydzieła sztuki inżynierskiej.
W piątkowy poranek przy dość silnym południowym wietrze na samym grocie wyruszyliśmy do Kopenhagi. Po drodze mijaliśmy olbrzymią farmę wiatrową na środku Oresundu, potem wzdłuż mostu, którego ogrom mogliśmy podziwiać dopiero z bliska sunęliśmy baksztagiem ku duńskiej stolicy. Nawigowanie w tym rejonie wymaga sporej koncentracji, pławy torowe, znaki kardynalne, stawy, spory ruch statków – to musiało robić wrażenie na tych , którzy pierwszy raz widzą coś takiego. No i niezapomniane wrażenia – samoloty podchodzące do lądowania na Kopenhaskim lotnisku Kastrup w odstępach dokładnie jednominutowych. Wydawało nam się że zahaczą o nasze maszty, ale oczywiście było to tylko wrażenie. Zwiedzanie Kopenhagi zaczęliśmy od opłynięcia kanałów portowych. Z wody to hanzeatyckie miasto wygląda naprawdę okazale. Popołudniem zacumowaliśmy w marinie Langelinie położonej w pobliżu słynnej kopenhaskiej Syrenki. Niestety nie dane było nam zobaczyć syrenki na żywo, gdyż została przewieziona na światową wystawę Expo, a w miejscu oryginału stał telebim pokazujący na żywo Syrenkę w … Chinach. Wieczorem na kończącego akurat w ten dzień okrągłe osiemnaście lat „Czołga” czekała niespodzianka: stylowy tort urodzinowy z osiemnastoma „świeczkami” autorstwa Ady i Marcina. Urodzinowa impreza na niewielkim jachcie może nie przypominała wieczoru w klubie, ale też było nieźle. W sumie to szkoda że nie mogliśmy przesiąść się choć na chwilę na stojący nieopodal m/y Octopus – szósty pod względem wielkości jacht motorowy świata – taki pływający prywatny hotel wielkości niedużego promu, no ale cóż solenizant nie rozdał nam wejściówek.
Sobota, to dzień zwiedzania miasta i robienia zakupów. No tak w tym żeglarstwie to jednak najbardziej bolą nogi, a upał coraz mocniej dawał się we znaki, ale widok z wieży kościelnej po pokonaniu ponad 400 schodów – bezcenny – Kopenhaga w całej okazałości u naszych stóp. Wieczorem wizyta na Nyhavn, gdzie po całodziennym upale orzeźwiły nas chłodzące napoje zakupione w Havnekiosken. I ten niepowtarzalny klimat, te tłumy ludzi z różnych stron świata, mówiących różnymi językami.
Niedzielne przedpołudnie, to zajęcia w podgrupach – bieganie po centrum, zmiana warty przed Pałacem Królewskim (nieco mniej okazała niż w Londynie) i męczący upał. Po obiedzie wychodzimy w morze. Cel – powrót do Kanału Falsterbo. Dopiero po wypłynięciu z miasta temperatura robi się znośna, ale ze względu na słaby wiatr jeszcze długo podpieramy się silnikiem. Wieczorem Polskie radio podało oczekiwane z ciekawością wyniki drugiej tury wyborów prezydenckich. Do kanału dopłynęliśmy około 22.30. Niestety było to pół godziny po ostatnim planowym otwarciu mostu nad kanałem, co zmusiło nas do przeczekania nocy w porcie.
W poniedziałkowy poranek wyruszyliśmy wzdłuż szwedzkiego wybrzeża w kierunku Bornholmu. Piękna słoneczna pogoda i ciepły południowo-zachodni wiatr o sile 3-40B powodowały iście plażową żeglugę. Co niektórzy nieźle się spiekli. Pod wieczór jednak niebo zaczęło się chmurzyć. Gdy po raz drugi przechodziliśmy „Trasę Marszałkowską” dla statków już każdy wiedział jak ocenić niebezpieczeństwo zderzenia na wodzie. Przed nami wysokie klify Bornholmu i wznoszące się nad nimi ruiny zamku Hammershus, za nami gęstniejące chmury i doganiający nas słaby deszcz. Płyniemy w kierunku stojącej na skalnym przylądku latarni Hammerodde. Po północy mijamy przylądek i kierujemy się do portu w miasteczku Allinge.
Wtorkowy poranek przywitał nas chłodem i silnym zachodnim wiatrem. Spacer po Allinge i niespodzianka – północne wybrzeże Bornholmu jest zupełnie inne niż to znane z Ronne. Skały i wydrążone w nich niewielkie zatłoczone porciki. Korzystając z miejscowych marketów uzupełniamy braki w jachtowej spiżarni i pełną prędkością dochodzącą do 7 węzłów płyniemy w kierunku Christianso. Postanowiliśmy opłynąć wyspę – twierdzę , jednak bez zawijania do portu. Wrażenie jest niesamowite: skaliste brzegi dwóch małych wysepek połączonych kładką wzmocnione są murami obronnymi, na których rozstawione są dziesiątki dział. Ci Szwedzi to faktycznie łatwo nie mieli jak próbowali zdobywać wyspę. Nad całością góruje wieża dawnej twierdzy przerobiona na latarnię morską. Wewnątrz portu tak ciasno, że nawet gdybyśmy chcieli, to nie było gdzie zaparkować naszego ponad trzynastometrowego „pancernika”. Skierowaliśmy się na południe w kierunku Svaneke. Wiatr chwilami jeszcze przybierał na sile, co powodowało że płynąc półwiatrem rozpędziliśmy się do 8 węzłów. Dotarcie do Svaneke zajęło nam około 1,5 godziny. Port był podobnie zatłoczony jak na Christianso, więc sporo czasu zajęło nam znalezienie bezpiecznego sposobu zacumowania.
Svaneke to miejscowość typowo turystyczna, na uliczkach spotkać można sporo naszych rodaków. Oczywiście wybraliśmy się na spacer po urokliwym miasteczku: wystawy, artystyczna huta szkła, czy wytwórnia cukierków, gdzie można obejrzeć od początku do końca cały proces produkcji, czy ciekawy ewangelicki kościół, to tylko niektóre z odwiedzonych przez nas miejsc. Nie sposób było odmówić sobie przyjemności skosztowania wędzonych ryb w jednej z najbardziej znanych wędzarni na całym Bornholmie. Wieczór spędziliśmy oglądając telewizję w portowej świetlicy, do której każdy płacący za postój jachtu ma prawo wstępu. Z resztą Svaneke odwiedzałem zawsze z przyjemnością gdy byłem w rejonie Bornholmu, a miejscowy Bosman, który zawsze jest przyjaźnie nastawiony naszą kolejną (choć pierwszy raz tak dużym jachtem) wizytę w Svaneke uhonorował zwolnieniem nas z opłaty za postój.
Środowe przedpołudnie spędziliśmy chodząc po Svaneke, a po obiedzie wypłynęliśmy ku brzegom ojczystym – kierunek Łeba. Pod wieczór zachodni wiatr zaczął tężeć i wiało 6 0B. Na otwartym morzu objawiało się to sporym rozkołysem i latającymi po wnętrzu jachtu ruchomymi elementami wyposażenia. Ale tym razem załoga była już uodporniona na morskie bujanie. W nocy musieliśmy uważać na słynne akweny nawigacyjne nr 6 i 6a, na których odbywały się manewry wojskowe.
Gdy wstał świt płynęliśmy już wzdłuż polskiego wybrzeża systematycznie się do niego zbliżając. Wreszcie byliśmy w zasięgu polskiej telefonii. Około południa zacumowaliśmy w największej chyba marinie jachtowej wzdłuż polskiego wybrzeża w Łebie. Miasto przywitało nas upalną pogodą. Korzystając z okazji odwiedziliśmy świetnie wyposażony sklep żeglarski, po czym udaliśmy się na dłuższy spacer do centrum. Szkoda, że piękna marina powstała tak daleko od centrum miasta. Wieczór spędziliśmy na słuchaniu szant w portowej tawernie i dyskusjach o kończącym się rejsie.
W piątkowy poranek udaliśmy się w ostatni etap rejsu – do Górek Zachodnich. Wiatr był słaby, więc jacht leniwie pokonywał kolejne mile po gładkiej tafli morza. Najdłużej trwało tradycyjnie minięcie Rozewia, do którego dotarliśmy pod wieczór. Wiatr mało jeszcze osłabł, i w dodatku zaczął kręcić. Przez czterogodzinną wachtę upłynęliśmy całe 2 mile. Nad ranem wobec braku widocznych oznak poprawy warunków wietrznych przeszliśmy na napęd mechaniczny, z pomocą którego przed południem dotarliśmy do macierzystego portu. Pozostało tylko sklarować jacht (bosman był pod wrażeniem), uzupełnić formalności (dziennik jachtowy, opinie – rzecz jasna pozytywne, wpisy do książeczek) i wyokrętować się. Wszyscy uczestnicy rejsu twierdzili i twierdzą nadal, że gdyby tak ktoś przyszedł i zapytał: stary, czy masz czas, to oczywiście płyną w kolejny rejs.